Begin maart komt het Overlegcomité met alle regeringen van ons land opnieuw samen omtrent de openingsrit van de Lukebikers. De hoop is om dan naar code geel te gaan, met nog meer versoepelingen. In dat geval zou de coronapas niet langer nodig zijn tijdens de après. Ook de mondmaskerplicht tijdens het vrij stuk in Ossendrecht zou dan worden bekeken.
Eindelijk gaat het er van komen! Nog eens een ouderwetse Openingsrit met daarna een volledig wegseizoen in normale omstandigheden met alles erop en eraan. Wie zich nog mooi wil maken voor de ploegfoto, legt bij deze best al een afspraak vast bij de kapper. Vóór onze rit van ca. 60km zal er immers een prachtige ploegfoto worden getrokken op het Heicrossplein. Het zou fijn zijn dat iedereen dan aanwezig is in perfecte Lukebikerkledij. Kwestie van ons portret wat op te vrolijken, zijn de partners en kinderen ook meer dan welkom om 9u.
Na het officiële gedeelte vertrekken we langs de fiets-o-strade naar de verbindingsweg voor een rustige rit van ca. 60km over de Vossenweg, door de polders naar ons vrij stuk in Ossendrecht. Na deze finale rijden we op een gezapig tempo Heide binnen en zijn we vanaf 11u30 weer welkom voor een gezellige après bij bistro Monida.
Zoals elk jaar wil iedereen uiteraard de eerste échte klassieker van dit wielerseizoen op zijn/haar naam schrijven. Wordt het wederom een sprint met een klein groepje, of kan er dit jaar toch eens iemand – à la Wout Van Aert – solo in Ossendrecht binnenrijden ? Wie heeft er heel de winter weer geen kloten gedaan ? Rijden de zwift-mannen de eerste bocht gewoon rechtdoor en belanden ze in de diepe beek ? Hebben de loopkilometers van Wouter en Niels voor té veel spiermassa gezorgd, waardoor ze zullen moeten passen als BartVL zijn duivels ontbindt op de laatste helling ?
Met welke fiets zal Fille aan de start staan, nu hij eindelijk zijn hart verloren heeft aan de MTB ? En wat gezegd van de jeugd… als Ollie en Pelle het op een akkoordje gooien, zouden zij wel eens op de verrassing kunnen spelen door met twee vroeg in de aanval te gaan. Bij de dames zal er ook dit seizoen weinig te doen zijn aan Caren, nu ze haar nieuwe fiets grondig heeft kunnen verkennen tijdens haar stage in het zonnige Spanje. Alhoewel Mischa dit jaar toch ook wel duidelijk de ambitie heeft om mee te spelen in de finale… Het wordt weer een zeer boeiende openingsrit, want één ding is zeker: “the masked bikers” worden onvermijdelijk ontmaskerd, de maskers vallen af! Voor de verliezers is er achteraf nog een herkansing tijdens den après in Monida…
Het was aangekondigd als een groot feest en de Lukebikers hielden woord! Heicross 2020 werd een écht familie cyclocross spektakel met activiteiten voor jong en oud op alle niveaus. Naast het sportieve, met maar liefst 9 reeksen en 480 deelnemers, was het ook in het crossdorp aangenaam vertoeven. Het hoogtepunt van Heicross was opnieuw de kleuters- en kidscross, “het is echt geweldig om zien hoe zelfs de allerkleinsten hier genieten op hun loopfietske”; aldus Pim Kalhöfer. De 7de Ereprijs Luc Vanwesenbeeck was eveneens de moeite! Prachtig om zien hoeveel mensen Luc, na meer dan 6 jaar, nog 
steeds een warm hart toe dragen. Een licht geëmotioneerde Leo Meyvis vertelt: “Het is onvoorstelbaar mooi! Een parcours vlakbij de rustplaats van Lukebiker#01 en we rijden zelfs rond de kerk 
waar zijn begrafenis destijds plaatsvond”. De bezoekers konden letterlijk en figuurlijk smullen van hamburgers, pannenkoeken,… en spectaculaire valpartijen door de zandbak. Terwijl de allerkleinsten zich lieten schminken of hun haar lieten pimpen met gekke kapsels, kon papa- of mamalief genieten van de deelnemers op het zeer uitdagende parcours. Vanop het plein had je immers een geweldig zicht op de omloop.
eerste Grote Prijs BMW-Meeusen werd het zoals verwacht geen al te spannende strijd voor de winst. Joeri Lambrechts pakte oververdiend zijn tweede overwinning op rij en mag zich volgend jaar mister Heicross noemen bij een drie op drie.
aan doen. Uiteraard blijven onze mogelijkheden qua parcours wel beperkt aangezien we pal in de dorpskern zitten, maar dit is tevens een sterkte van Heicross. Alle pro’s en contra’s goed afwegen zal dus heel belangrijk worden. Aangezien de gemeente begonnen is met werkzaamheden aan de omgeving rond het Heidestatieplein, zullen we pas deze zomer kunnen bekijken wat de mogelijkheden zijn voor Heicross op zaterdag 23 januari 2021. In ieder geval zal editie 4 een hele gedaanteverwisseling ondergaan qua parcours. Wij kijken er al naar uit, hopelijk jullie ook!
Zondag 15 september stond al enkele maanden met stip aangeduid in de agenda van enkele Lukebikers. Joris die reeds voor de vierde keer deelnam, was enorm gebrand op de winst bij de Amateurs en Arvid kon niet anders dan voor de eerste plaats gaan, na zijn respectievelijk derde en tweede plaats de voorbije twee edities. Voor Klaas was het allemaal nieuw, dus hij wist vooraf niet goed wat hem te wachten stond. Dat kon alleen maar meevallen met het prachtige nazomer-weertje op het Krugerplein in Borgerhout.
van Liesbeth, behaalde een mooie eerste plaats in haar reeks. Dikke proficiat !
want vooraan reed Joris lek en viel zo weg uit de wedstrijd. Een trieste exit voor de sportieve jongeman uit Boechout die nog roots heeft in Borgerhout. Milan zou uiteindelijk ook nog wegrijden in de laatste ronde, zodat een beresterke Wim mooi op plek 2 finishte.
ronde was het kloofje op leider Gregory gedicht en ontstond er achter Arvid al een serieus gat. De twee leiders werkten goed samen om de kloof verder uit te diepen. Wie van de twee zou aan het langste eind trekken ? Om weer niet op een counter te lopen in de laatste ronde, besliste Arvid deze keer toch reeds het verschil te maken vanaf halfweg koers. Een beetje versnellen bleek voldoende om beetje bij beetje uit te lopen op Gregory zodat hij uiteindelijk mooi solo over de meet kwam met 10 seconden voorsprong. Een sterk opzettende en altijd sympathieke Stijn De Cleyn vervolledigde het podium van een zeer amusante wedstrijd.
Om de rit nog veiliger te maken, werd er dit jaar een volgwagen voorzien door de Van Trier groep met chauffeur Theo Van Zele (nvdr Dank u!). Daar het ongeval op donderdag 5 september 2013 plaatsvond tijdens een rit van de Heidestoempers waren zij talrijk aanwezig. Ook de ploeg van ‘de gewone coureur’, den Boxx, viel direct op in de grote groep. Voor hen was het immers nog een laatste test richting hun clubkampioenschap van volgend weekend. Benieuwd wie er dit jaar verkozen wordt tot “de gewone coureur”.
op voorhand gewaarschuwd werden voor het aanstormende peloton. Erwin, Berkie, Jeroen en Wouter bleven steeds op de gevaarlijke oversteken staan tot de hele groep weer voorbij was. Kwestie van blokken-training kon dit wel tellen;-).
zonder aarzelen zijn wiel af, zodat de Ridley Helium van Vokke alsnog op tijd terug vooraan kon postvatten. De naaste familie had de plek opnieuw mooi versierd met mooie herinneringen en bloemen en ook enkele kleinkinderen waren paraat om samen met het peloton te ‘wielerinneren’ in Nispen aan de boom.
Tjonge, jongen,… wat een aangename rit ! Zoals vooraf aangekondigd zou het zonnetje de ganse dag goed aanwezig zijn. Bij een draaglijke 15 graden verzamelden 20 afgetrainde lichamen om 07u aan het station van Heide voor hun jaarlijkse klassieker “De Acht van 
Zeeland”. Langs Putte en Ossendrecht werd met een goeie vaart koers gezet naar de bocht van Bath. Hier was immers het vetrekpunt van hun Acht. Met achtereenvolgens Zeelandbrug, Neeltje Jans, Zeelandbrug, Grevelingendam, Philipsdam en Oesterdam rijden we langs al het moois dat Zeeland te bieden heeft.
konden stilletjes al wat afspraken worden gemaakt. Het enige schrikbarende was echter een dood konijntje op de weg, maar dit zou worden verwijderd tegen dat wij hier een 2de keer zouden passeren. Van wind was bijna geen sprake, dus die zou geen bepalende factor worden…
deel van de rit prima. Arvid zorgde er vooraan steeds voor dat het tempo niet zakte, maar vooral zeker niet omhoog ging. Er was immers nog heel veel te rijden. Ook tijdens de eerste passage over de Zeelandbrug bleef het windstil in het peloton, helaas moesten we hier al wel een eerste keer halt houden aan de sluis, omdat er een stel zeilbootjes door moest. Bij de splitsing 220km – 160km besloten er 4 renners om toch voor de korte toer te gaan omdat ze op tijd thuis moesten zijn, of hadden de inspanningen van de Proloogse baan er toch zwaarder ingehakt dan eerst 
gedacht ? Lies, Geert, Kris en Anneke besloten om met vier ineens door te rijden richting thuishaven terwijl de rest van het peloton rustig voort bolde naar de eerste stop in Burghsluis. Aldaar kon de ganse groep genieten van huisgemaakte appeltaart met koffie in ’t Oliegeultje. Tot groot jolijt van de groep sloten er vanaf hier nog 2 extra Lukebikers aan. Bas en Stoffel kwamen van vakantie uit respectievelijk Dishoek en Knokke en dit ligt toch wel min of meer op de richting die wij rijden met deze klassieker.
met de rit langs de Philipsdam om zo na anderhalf uur aan te komen aan de voet van de Oesterdam. Ondertussen was de temperatuur al fors boven de 30 graden gegaan en dat was te merken aan de vele dagjestoeristen op het strand van de Oesterdam.
Sparen voor de finale zat er niet in, want vooraan reden de opkoprijders een moordend tempo. Van aan de voet van de Oesterdam tot aan het begin van de finale werd er bijna constant boven de 35 gereden zodat de hartslag voor gans het peloton omhoog schoot. Na de voorlaatste brug – die over het Schelde-Rijn-Kanaal – kon het echte werk beginnen. Wie had er nog genoeg jus in de benen om het verschil te maken of zou het een sprint der stervende zwanen worden ? Halverwege de finale kwam alles weer samen, dus het zou het laatste worden. Of toch niet ? Bas gooide vlak voor de 
allerlaatste helling de knuppel in het hoenderhok en hier zat toch wel wat dash op. Even werd er getwijfeld en Bas kreeg zo direct 50m kado. Was de vogel gaan vliegen ? Helaas voor hem haalde Stoffel dan toch de kastanjes uit het vuur zodat we bij het ingaan van de laatste kilometer weer met 10 samen zaten. Jef begon als eerste de sprint en Berkie die in het wiel zat moest al snel een
gaatje laten. Arvid, met Matthias en Bas in het wiel, ging fors voorbij Berkie en trok alle registers open om nog over Jef te geraken wat hemde winst opleverde. Bas kon in de slipstream profiteren en finishte zo op een mooie derde plaats net voor een sterk standhoudende Jef die op plek 2 strandde.
Zodra heel het peloton finishte in Ossendrecht werd er op een gezapig tempootje binnen gebold richting Heide zodat iedereen terug op zen positieven kon komen en al het melkzuur weer even uit de beentjes kon trappen. Veel werd er niet meer gezegd, allemaal snakten ze naar die welverdiende triptrap in de kijkuitstraat. Hier hadden de vrouwen en kinderen immers voor een fantastische bbq gezorgd, zodat we deze zalige rit op gepaste wijze konden eindigen…
Lukebiker Triatlon Team 