Drie vrouwen aan de start vandaag, meer hadden de Luke’s niet nodig om massaal af te zakken naar de Statie in Heide om 09h. Met meer dan 25, met helaas maar 2 vrouwen (jammer Caroline), vertrokken we langs de fiets-o-strade naar de verbindingsweg. Na een rustige openingsfase was het wachten op de Oesterdam die ook vandaag dreigde een eerste schifting door te voeren. De wind zat weer lekker 
schuin tegen zodat een verbrokkeld peloton wel eens ons deel zou kunnen zijn. Onder leiding van Arvid echter moesten de ‘Tony Martins’ van de ploeg hun verantwoordelijkheid opnemen, zodat er op de Oesterdam vijf waaiers zouden gevormd worden. Mooi in groep rondden we deze passage aan de verraderlijke dam af. Ook onze dames Lene ‘Mrs. Ventoux’ en Lies ‘Mrs. Stelvio’ bleven sterk overeind in de buik van het peloton. Zou Quickstep het waaierrijden hier uitgevonden hebben ? Ze hadden hier vandaag alleszins gerust een kijkje mogen komen nemen;-). Wat ook vast stond, was dat op deze manier iedereen ongeveer even fris aan de finale zou starten, want deze komt er zoals steeds vliegensvlug aan als je naast het kanaal naar de bathsebrug rijdt.
Zoals gans de week aangekondigd, kon het wel eens een zeer pittige finale worden. Wouter was gebrand op revanche en Niels wilde zijn superbenen van afgelopen donderdag verzilveren in een echte klassieker. Ook de kanonnen voor de 8 van Heide wilde zich nog een laatste keer goed pijn doen om de benen al eens te testen. Helaas kwam op enige gevaarlijke plek op het parcours (helling tussen de bomen) al het verkeer tezamen zodat de vier koplopers vol in de remmen moesten voor een witte camionette. Niels zag het gevaar te laat en belandde, al een geluk zonder veel erg, in de berm. 
De koers werd onmiddellijk geneutraliseerd en tijdsverschillen werden niet genoteerd daar de valpartij binnen de laatste 3km gebeurde. Zo reden we al vóór Ossendrecht op een rustig keuvelend drafje richting Putte en Kalmthout, althans dat dachten we. Eerst kregen we te maken met een leegloper en erna begon het ook nog eens heel fel te regenen. In al deze commotie was het overzicht wat kwijt en dan wordt het natuurlijk gevaarlijk voor valpartijen. Met maar liefst 5 gingen ze tegen het asfalt, maar ook deze keer (op een paar schaafwonden na) allemaal zonder veel erg. Zodat we toch nog op een gezellige manier deze incidentrijke rit konden doorspoelen op het terras van onze kledijsponsor.
Lukebiker Triatlon Team 
Geef een reactie