Aanwezig: Arvid, Berkie, Wees, Jeroen, Rolf, Meutte, Hakke, Wouter, Gommers en Marc W.
Vandaag werd er reeds om 08h afgesproken voor een iets langer toertje van 125km. De route zou langs Willemstad gaan en dan via de Oesterdam en de gewone weg terug via de polders naar Heide. De wind zat ideaal tijdens de eerste 50km naar Willemstad en we passeerden dit pitoreske dorpje dan ook met een mooi gemiddelde van 33km/h. Helaas moesten we ook nog terugkeren en zou dus de 2de helft van de rit de wind bijna constant tegen zitten. Arvid schuwde het werk niet en nam zijn verantwoordelijkheid op kop van de groep. Het tempo werd op die manier nog net boven de 30 gehouden zodat we met ons beoogde gemiddelde van 31 zouden thuiskomen. Helaas zaten bij Rolf de eerste snelle kilometers toch al in de benen, want al vrij snel na Willemstad moest hij een eerste keer lossen. Het tempo werd dan maar een beetje aangepast, maar op kilometer 80 was de veer definitief gebroken bij hem. Rolf beslist dan maar dapper om solo de wind te trotseren langs een weliswaar kortere weg.
Zoals zo vaak zou de Oesterdam een eerste waardeverhouding weergeven en zo geschiedde. De eerste helft bleef de groep nog mooi samen dankzij de opzet van 2 waaiers, maar na het overpakken haakten er toch wel wat volk af. Vier man kon zich een eerste keer kon loswerken van de groep. Jeroen, Wees, Wouter en Arvid zouden later ook uitvechten wie de sprint zou winnen in de finale doorheen de polders. De winstkansen van Wouter waren natuurlijk zeer miniem want de verstandhouding tussen Wees, Jeroen en Arvid was optimaal. Om beurt zouden ze een aanval wagen, zodat Wouter telkens zelf het gat zou moeten dichten. De renner van 185-coaching center zag het nutteloze van de situatie snel in, want al bij een eerste poging van Arvid was het raak. Met 2 lukebikers in zijn wiel, was het zinloos om het gat toe te rijden op de koploper. Jeroen en Wees van hun kant, zaten nu echter wel gevangen in de ploegtactiek. Een teleurgestelde Jeroen waande zichzelf even de Landa van de rit. Arvid reed na een solo van 4 km alleen over de meet met een voorsprong van 8 seconden op Jeroen en Wees plek drie. In de achtergrond won Berkie nog de B-spurt.
Na de winderige rit reden we vanaf Ossendrecht weer op een gezapig tempo binnen zodat de beentjes even de nodige rust kregen. Alsof de duivel ermee gemoeid was, kreeg Wouter ook nog een vogelenstront op zen hoofd. Volgende week hoopt hij terug te kunnen rekenen op zijn ploegmakkers Niels en Geert. Zij komen immers deze week terug uit een deugddoende vakantie in Frankrijk en Italië. Met ook nog eens de terugkeer van Tokke belooft het dus weeral spannend te worden volgende week zondag bij de Lukebikers.
Lukebiker Triatlon Team 
Geef een reactie