Zaterdag 21 juli vertrokken zes dappere Lukebikers heel vroeg met de auto richting Valkenburg voor een warm, zonnig fietsweekendje Amstel Gold Race. Omstreeks 09h kwamen Tokke, Arvid, Joeri, Hakke, Wees en organisator Berkie aan bij herberg De Smockelaer bovenop een heuvel nabij Slenaken. 
Even klaarmaken en weg waren ze voor een eerste verkenningsrondje van 65km. Hierin toch al enkele pittige klimmetjes met onder meer de Kruisberg, de 
Fremberg, de Keutenberg, de Cauberg en de Bemelerberg, zodat deze zes toch al met enige ballast in de beentjes en kletsnat van het zweet toekwamen voor de middaglunch in de herberg. Hier zaten de overige vijf helden van het weekend: Rien, Meutte, Marcus, Jeroen en Gommers. Al wachtend dronken ze zichzelf moed in met een Duvel, als dat maar goed zou komen… ?
Na een heerlijke lunch vertrok de voltallige groep van elf Lukebikers voor een lus van 85km richting drielandenpunt. Uiteraard ook tijdens deze rit geen enkele meter vlak. Pittigste helling van de dag was overduidelijk “La Clouse”; een klim van 1000m met een maximaal stijgingspercentage van 20%. 
Heerlijk! 
De klim naar het drielandenpunt met hier en daar een paar haarspeldbochten deed hen zelfs even dromen van het hooggebergte. Bovenop dit hoogste punt van Nederland verdienden ze een verfrissende pauze met een drankje zodat ze erna opgeladen de rit konden voortzetten richting “de smokkelhut”. 
Moe maar voldaan bereikten ze alle elf rond 18h de eindstreep van de dag zodat er nog ruimschoots de tijd was voor een aperitiefje en een douche alvorens aan tafel te gaan voor het heerlijke driegangendiner. 
Nadat iedereen zijn nodige slaapmutskes had opgedronken ging om 00h30 het licht uit in het huisje. Iedereen was zich immers bewust van de eeuwige roem op de zondagrit.
Na eerst een heerlijk ontbijtje te hebben genuttigd, vertrok het elftal rond 09h30 voor 
een laatste rit van 105km. Onder impuls van een beresterke Berkie werd hun laatste toer van het weekend aangevat aan een zeer hoge snelheid. Hij had er duidelijk zin in na een 
avondje drinken… Deze zondagrit zou de Luke’s langs Voeren, Hervé, Verviers en Jalhay brengen over heerlijk golvende wegen doorheen prachtige landschappen. Dé kuitenbijter van de dag was deze keer de Croix Maga of de Côte bois d’Olne met stijgingspercentages tot 18%. 
Arvid reed op deze steile klim volgens strava de 8ste tijd ooit naar boven, maar hij reed op deze beklimming dan ook wel zijn ketting en rechtershifter naar de verdoemenis. 
Nadenkend over een eventueel forfait kwam er toch een verlossing dankzij het materiële optreden van Wees en het knappe inzicht van Marcus. Zo kon Arvid toch zijn weg voortzetten, weliswaar met maar 2 vitessen. Na nog een lekke band bij krachtpatser Joeri bovenop de volgende steile klim volgde een hele lange afdaling, namelijk die van de Gileppe. Tokke zorgde hier voor enige opschudding, want hij reed hier volgens strava een topsnelheid van maar liefst 102km/h ? Na nog een pittige finale op veel vals plat naar beneden kwamen ze uiteindelijk mooi alle elf aan bij brasserie Het Rode Bos, “het hoogste restaurant van Vlaanderen”. Hier werd nog uitgebreid nagekaart tijdens een overheerlijke lunch. Als helden konden ze nadien terug naar Kalmthout… Iedereen mag trots zijn op zijn knappe prestatie en last but not least, Berkie merci voor de organisatie van dit fantastische weekend. Volgend jaar opnieuw ?
Lukebiker Triatlon Team 
Geef een reactie