Wegens talloze vakantiegangers en voorspellende regenbuien, zou de opkomst waarschijnlijk wat aan de lage kant zijn. Toch verzamelden afgelopen zondag weer 11 lukebikers aan de statie in Heide voor hun wekelijks rondje Oesterdam. Daar de finale van 2 weken terug op de verbindingsweg wederom aartsgevaarlijk bleek en bijna ontsiert werd door een valpartij, werd er eindelijk unaniem en verstandig –je moet immers niet wachten tot het écht eens grondig mis gaat– beslist om de meet te verleggen naar de polders, meer bepaald bij het inrijden van Ossendrecht. Het toertje wordt dus vanaf heden andersom gereden met de laatste 5km vóór het polderdorp een vrij stuk. Na de spurt krijgen de beentjes ook nog uitgebreid de kans om 15km te bekomen alvorens we de kroeg induiken voor een verdiend natje. Win-win situatie !
Na de verkenning van voorbije donderdag kwamen er vandaag 2 grote favorieten aan de start om de allereerste échte ‘spurt lukebikers 2.0’ te winnen. Tokke en Robbert hadden vandaag een afspraak met de geschiedenis en beiden waren dan ook al weken bezig met de voorbereidingen. Andere schaduwfavorieten Joeri en Arvid zaten met de naweeën van de Biratlon een dag eerder en scoorden bij de bookmakers een pak minder. Mede daardoor bepaalden zij het rustige tempo van 31km/h gedurende de ganse rit. Of was het opspattende regenwater misschien de reden dat ze vooral op kop van de groep te zien waren;-). Net toen Rien en Tokke het commando vooraan hadden overgenomen reed Bakke lek op de Oesterdam. Een steentje stak dwars door de versleten buitenband, maar dit werd snel opgelost door twee mekaniekers van dienst (Bedankt Arvid en Erwin). Bakke beloofde de ploeg plechtig om deze buitenband te vervangen tegen volgende rit. Aan het einde van de Oesterdam stokte het tempo weer een beetje en voelde je wederom de spanning stijgen. Vanaf daar is het immers nog slechts 10km het vrije stuk richting de streep in Ossendrecht; laatste versnaperingen worden gegeten, drinkenbussen worden leeg gedronken, er wordt al nagedacht over het juiste wiel, eventuele stiekeme afspraken worden gemaakt, de windrichting wordt in acht genomen, opletten in de bochten want het was een zeer nat wegdek,…
Vanaf de moment dat het vrij stuk van de lukebikers begon, trok Arvid met succes alles op de kant om zo al een eerste schifting door te voeren. Vijf renners konden zich zo afscheiden van het peloton: Tokke, Marcus, Arvid, Joeri en Robbert. Marcus wist de voorlaatste bocht zo knap te nemen dat hij zonder moeite 10m pakte op de rest. Enkel Joeri kon gezwind het wiel van hem volgen, zodat ze met 2 aan het laatste klimmetje begonnen. De andere 3 moesten laten begaan en verloren steeds meer en meer lengte op de 2 koplopers. Voor Tokke was het tijd voor psychologische spelletjes, want hij wilde de kastanjes in de laatste kilometer natuurlijk niet meer uit het vuur halen. Arvid, in dienst voor Robbert wegens zelf niet de benen om Tokke te kloppen, kon niet anders dan het gat dicht rijden op de twee leiders zodat de kopgroep op 500m van de streep terug volledig samen zat. Robbert zat nu in een zetel, maar de inspanningen van een zware trainingsweek zaten duidelijk nog in zijn benen. Tokke ging van heel ver aan en Arvid ging mee om zijn kopman perfect af te zetten tot 100m van de meet. Helaas reden Tokke en Arvid alleen weg en was er van Robbert geen sprake meer. Toen Tokke finaal nog een keer op de pedalen ging staan, moest ook Arvid laten begaan. Propere overwinning dus weeral van onze spurtbom Tokke. Op 3 weken tijd is hij weer helemaal terug van weg geweest en zal hij de komende weken nog vaak de te-kloppen-man blijken.
Lukebiker Triatlon Team 
Geef een reactie