frederickbeernaert

Op vrijdag 25 juli vertrekken we met 9 enthousiaste Lukebikers naar Westouter voor een fiets 3-daagse in het mooie Heuvelland. We verblijven in vakantiewoning ’t buitengoedje en dat blijkt echt wel de moeite.

Vrijdag doen we de “hellingenroute”, dus een rit van 111 km met 1210 hm. Er zijn volgens de toeristische dienst 40 klimmen in totaal maar de belangrijkste zijn de Kemmelberg, Katsberg, Mont Noir, Schomminkel + Banenberg en de Monteberg. Na 53 km zijn we gestopt in Nieuwkerke voor een welverdiende lunch en na de rit konden we in onze vakantiewoning gebruik maken van de hottub en genieten van een heerlijke bbq. In de loop van de avond sluiten er nog 6 mensen aan zodat we in totaal met 15 zijn.

Zaterdag doen we een rit van 153 km met 880 hm, geïnspireerd op de Gent-Wevelgem cyclo. Na ons ontbijt rijden we richting de Moeren om het gevoel te ervaren van de wind die in de koers vaak tot waaiers leidt. De wind blaast effectief vrij hard maar voornamelijk in de rug waardoor het bij ons allemaal braaf samen blijft. Na onze lunch in Watou gaat het terug omhoog en komen we terug in de heuvelzone. Via de Mont Noir komen we terug op de Kemmelberg maar nu beklimmen we hem langs de andere kant. Na deze passage trekken we nog naar Ploegsteert om de 3 plugstreets te ervaren. Ik dacht altijd dat dit gravel was maar eigenlijk is het eerder slechte beton met veel scheuren en gaten. De meningen waren verdeeld en net op de laatste strook kreeg iemand ook nog een onvermijdelijke platte band.

Zondag rijden we rustig uit want er staan 146 km op het programma maar slechts 390 hm. We trekken via de Ijzer richting Nieuwpoort en dan even langs de dijk van Westende. Na de lunch in Koekelare gaan we nog even het oorlogsverleden opzoeken: Vladslo, Tyne Cot, Zonnebeke, …

Een geslaagd weekend met leuke ambiance, meestal goed weer, de nodige fietskilometers en lekker eten en drinken. Op naar volgend jaar.

Door Kris kregen we de kans om eens een initiatie te doen op de wielerpiste. Op 1 december trokken we dus met een hoop enthousiaste Lukebikers naar de wielerpiste van sport Vlaanderen in Gent. We moesten onze helm en pedalen meenemen want je moet de piste op met een speciale pistefiets. Dat ding heeft geen remmen en geen versnellingen maar wel een vaste pion. Je kan dus ook je benen niet stilhouden want anders begint die fiets te springen, heel onwenning dus om mee te rijden. Na een kleine inspectie moeten we toch even slikken want die piste is toch verdomd steil.

Na een korte uitleg door onze begeleider mochten we dan de piste op. In het begin is het wat ronddraaien op de blauwe boord en je kan het je niet voorstellen dat je effectief boven in de baan gaat rijden. Na een paar ronden groeit het vertrouwen echter wel en durf je al eens in de rechte stukken wat hoger op de baan te rijden en merk je wel dat die fiets goed zijn grip kan houden in de bochten. Na ongeveer 20 minuten rijden we met zijn allen vlot boven de blauwe lijn en durf je in de bochten tot tegen de reling te rijden. Je moet wel voldoende snelheid houden want anders dwingt de zwaartekracht je onvermijdelijk om naar beneden te sturen. Het allerleukste is om helemaal bovenaan te rijden in de bocht en dan erna te duiken naar beneden, dan heb je echt super veel snelheid. Je moet natuurlijk ook wel hard werken om telkens tot boven in de baan te gaan rijden.

Na een uur was het wel voldoende want die rondjes rijden was toch best pittig. Maar wel een superleuke ervaring om eens te mogen meemaken.

Op vrijdag 26 juli vertrekken we met 17 enthousiaste fietsers naar Borgloon waar we 2 nachten zullen verblijven in Café Coureur. Het is een ideale uitvalsbasis voor een gevarieerd weekend met 3 dagen fietsplezier.

Op vrijdag trekken we naar het zuiden voor een pittig ritje van 158 km met 1720 hoogtemeters.

Na ongeveer 46 kilometer komen we aan de eerste grote helling van de dag want de muur van Huy is 1,3 km lang en is verrekt steil na de 2de bocht. Zelf moest ik toch harken om mijn 100 kilo naar boven te krijgen op zo’n onding maar met de nodige zweetdruppels is dat dan toch gelukt.

Na de muur van Huy en daarna splitsen we op in 2 groepen zodat het voor iedereen haalbaar blijft qua afstand en hoogtemeters. We trekken richting Aywaille voor een lichte lunch want direct daarna volgen nog de meeste hoogtemeters met een opeenvolging van hellingen. La Redoute (1,7 km gemiddeld 9,5% en maximaal 20%) en de Roche aux Faucons (1,1 km gemiddeld 10,8% en maximaal 13%) zijn hier de meest bekende namen omdat ze vaak scherprechters zijn in Luik-Bastenaken-Luik.

Na deze pittige hellingen trekken we terug richting Borgloon waar we nog wat den toerist uithangen met een bezoek aan het doorkijkkerkje en een ijsje eten onderweg om de calorieën terug aan te vullen. ’s Avonds worden we beloond met de nodige biertjes op het mooie terras van café coureur en een stevige pasta maaltijd.

Op zaterdag trekken we naar het oosten naar de Nederlandse kant dus. Deze rit is gebaseerd op de finale van de Amstel Gold Race (lus 3) en is met zijn 161 km en 1550 hoogtemeters wederom erg pittig. Het is een opeenvolging van verschillende bekende heuvels: Bemelerberg, Wolfsberg, Loorberg, Gulperberg, Kruisberg, Eyserbosweg, Fromberg, Keutenberg, Cauberg, Geulhemmerweg. Gelukkig zijn er ook hier een aantal shortcuts te nemen zodat het voor iedereen haalbaar blijft. Door de shortcuts in het parcours splitsen we op in verschillende groepen maar we komen wel samen voor de lunch in café restaurant de smockelaer op de top van de Loorberg. Net voor de middag was het wel even hevig aan het regenen en dat heeft dan wel een paar uur geduurd dus onze middagstop duurde iets langer dan gepland. Het is uiteindelijk wel gestopt met regenen waardoor we droog verder kunnen rijden tot in café coureur. Daar werden we beloond met een barbecue en buffet.

Op zondag rest ons nog een “social ride” naar het noorden, dus door Belgisch Limburg. Deze rit is 131 km en bevat slechts 410 hoogtemeters. Hier blijven we met zijn allen samen en rijden we dus een tempo dat voor iedereen haalbaar is. Het eerste hoogtepunt van de dag is “fietsen door de bomen”, gevolgd door een mooie passage door Bosland om uit te komen in Bokrijk waar we kunnen “fietsen door het water”. Onderweg stoppen we met zijn allen in fietscafé La Reine Sucrée waar ze een mooi terras hebben voor een lichte lunch. Terug in café coureur staat ons nog een douche te wachten in de replica van de iconische douches van parijs roubaix.